Een MRI in het ZGT Hengelo, een MRI in het Alexander Monro In Bilthoven en duidelijkheid over wanneer operatie zal plaatsvinden.
De eerste MRI was van het ZGT. Dat was op donderdag, de maandag erna was de MRI van het Alexander Monro. Nu had dit ook wel met 1 MRI gekund, maar ik was heel erg benieuwd of er verschil zou zijn tussen de uitslagen. Er zou natuurlijk nooit veel verschil in kunnen zitten, maar omdat het Alexander Monro een ziekenhuis is die gespecialiseerd is in alles rondom borstkanker, was ik nieuwsgierig.
Als eerste kreeg ik de uitslag van het Alexander Monro. Die kwam een dag na de MRI al, echt super snel. Mijn oncologisch chirurg was heel tevreden met de uitslag. De tumor was van 2.3cm naar 1.5cm geslonken en binnenin was er ook meer dood weefsel te zien. Wel zag de radioloog een onverdachte lymfeklier op mijn borstbeen. Daar hoefde me ik geen zorgen over te maken want de radiologen daar waren heel pieterpeuterig zei ze, maar mocht die na het poortwachter klier onderzoek uitkomen als eerste klier, dan wil ze deze toch proberen te verwijderen. De radioloog adviseerde om met de operatie te wachten tot 6 weken na de laatste chemokuur, zodat alles uit de kuren gehaald wordt. De chemo schijnt dus nog zo lang door te werken. Nu we de 6 weken aanhouden, is er de kans dat de tumor nog wat kleiner en meer afgestorven is wanneer het bij de patholoog komt. Zo maken we de kans op nabehandeling wat kleiner, maar ik moest er wel rekening mee houden dat het nodig zou zijn, want met de grote van de tumor nu, is de kans groot dat er nog levende kankercellen aangetroffen gaan worden en ze hoeven er maar 1tje te vinden, dan wordt er al een nabehandeling
ingezet vanwege mijn gen, leeftijd en type kankersoort. Ik houd er dus maar rekening mee dat er nog bestraling en/of chemotabletten nodig zullen zijn.
In Hengelo kreeg ik de uitslag een ruime week later, maar daar was de tumor van 1.8cm naar 1.3cm gekrompen. (Waarom het ZGT en AMZ verschillende groottes meten is mij nog niet duidelijk, dat moet ik nog vragen). Dus ook kleiner geworden. Mijn oncoloog was ook heel tevreden met deze uitslag. Omdat de uitslag van Monro wat gemengde reacties opleverden in mijn omgeving, begon ik ook best wel te twijfelen. Terwijl ik in eerste instantie wel redelijk positief was. Dus ik heb heel kort gevraagd of dit wel een goede uitslag is en dat was het. Natuurlijk baal ik wel dat niet alles weg is. Sommigen hebben een grotere tumor dan ik heb en is er op de MRI na de kuren geen afwijking meer te zien en bij mij is nog nog een dikke cm tumor. Nu heb ik een beetje research gedaan en kan de tumor ook littekenweefsel zijn geworden. Dat heb ik in Hengelo even nagevraagd en dat kan. Dat is trouwens wel een gunstige bijkomstigheid van onder behandeling staan bij 2 ziekenhuizen. Wanneer je een gesprek heb gehad komen er pas de vragen, die kan ik in een 2e gesprek dan nog stellen. Het is nu dus afwachten wat het pathologisch onderzoek gaat laten zien. Het kan nog alle kanten op gaan. Het zou wel jammer zijn als nabehandeling nodig zou zijn, maar aan de andere kant heb ik ook zoiets van; doe mij het hele pakket maar. Mijn tumor soort is er eentje die snel groeit en sneller terug kan komen. Mocht het dan terug komen en ik heb het hele pakket ondergaan, dan kan ik mezelf nooit afvragen; wat als ik nog bestraling had gehad, was het dan niet terug gekomen? Het is en blijft dus een beetje dubbel. Maar ik laat mezelf niet uit het veld slaan!!💪🏽
Links is het MRI apparaat in Hengelo. Rechts was de MRI unit in AMZ, i.v.m. een verbouwing was de MRI in een unit.
Op 21 december zal mijn operatie plaats gaan vind in het AMZ. Ik vind het ontzettend spannend, maar heb wel een heel goed gevoel bij dit ziekenhuis. Ik kan echt iedereen het AMZ aanraden terwijl ik alleen nog maar gesprekken heb gevoerd. Het is zo anders dan een regulier ziekenhuis. Wanneer je binnenkomt in een grote ontvangsthal, zit de secretaresse gewoon aan een grote tafel. Niet op een verhoging of achter een balie, gewoon lekker laagdrempelig. Dit is ook het enigste punt waar je moet melden. Elke arts of assistent of verpleegkundige haalt je op in de grote hal. Ze roepen je naam ook niet door de hele wachtruimte, maar bij de eerste bezoek maken een ze een foto van je en elke specialist die komt eerst bij de secretaresse en bekijkt de foto, zoekt je op in de wachtruimte en komt dan bij je. Ik vind het echt een hele prettige omgang. Het is een stukje rijden, maar dat heb ik er zeker voor over. Ik ga trouwens voor een dubbele amputatie met directe reconstructie. Ik heb de operatie met eigen weefsel overwogen, maar ik heb niet genoeg om 2 mooie borsten van te maken. Ik ga dus voor siliconen. Vrijdag heb ik een gesprek en kennismaking met mijn plastisch chirurg, dus dan zal ik wel horen hoeveel CC hij mij zal adviseren en hoe vaak ik mijn expanders zal moeten laten vullen.
We gaan morgen t/m vrijdag op vakantie. Vanuit ons verblijfje gaan we dan naar AMZ en blijft Remco bij de kinderen en ga ik het gesprek met de plastisch alleen doen. Ik heb al eerder een gesprek gehad met een plastisch chirurg van het AMZ voor de algemene info, dus ik durf dat gesprek wel alleen aan. Maar eerst lekker een paar daagjes genieten met mijn gezin. Sinds de geboorte van Ivy hebben we nog bijna niet kunnen genieten van het feit dat we van "ouders met een kleine" naar een "gezin met 2 kinderen" zijn veranderd. Haar eerste jaar heeft bijna alleen maar in het teken gestaan van mij en mijn ziekte. Ik vind het dus heel erg fijn dat we komende week lekker een weekje met ons 4en zijn. Ook al moeten we die afsluiten met een bezoekje aan Bilthoven, maar we zitten er maar een halfuurtje vanaf, dus ideaal.
Het was 22 november al een jaar geleden dan ons meisje werd geboren, dus tijd voor een feestje. We hebben dit in klein gezelschap gevierd. De helft van de familie zat in quarantaine vanwege corona, dus ze heeft nog wat tegoed. Ook door mijn besmetting was het nog even de vraag of het wel door zou gaan, maar gelukkig hebben we het kunnen vieren. Ze snapt er zelf niets van, maar ik vind de eerste verjaardag toch altijd wel iets bijzonders, dus we hebben er wat leuks van proberen te maken.
Voor nu is het wel even gedaan met alle nieuws rondom mijn borstkanker en zal het wel even stil zijn hier op mijn blog. Misschien ga ik nog even schrijven vlak voor de operatie, dan kan ik ook vertellen wat de plastisch chirurg verteld en geadviseerd heeft en ik hoop dat ik dan in mijn volgende blog ook mijn beeldje van Buikbeeld aan jullie kan laten zien 🤩.. Na de operatie zal het wel even niet lukken om te typen verwacht ik.
Alvast een gezellig pakjesavond gewenst voor iedereen waar Sinterklaas komt en pas goed op jezelf in deze onzekere tijd. 😘
Reactie plaatsen
Reacties