Op 23 juni 2021 de eerste chemokuur. Het was een weekje af en toen weer op.
Dit verhaal over de eerste kuur heeft wel even op zich laten wachten. Ik wou eerst na 1 week beginnen met schrijven. Ik heb die woensdag de kinderen naar de opvang gebracht, ben gaan zitten maar toen kwam er even niks uit mijn vingers. Daarna heb ik wat drukke dagen gehad en is het er niet meer van gekomen. Ik ben ook blij dat ik het toch nu pas ben gaan doen. Ik heb namelijk echt 2 verschillende weken gehad. Nu kan ik goed terugblikken op de eerste kuur en vertellen wat ik allemaal nog gewoon heb kunnen doen ondanks de kuur. Deze blog zal ook wel wat langer worden dan de eerste 3...
Ik heb me namelijk de tweede week echt prima gevoeld. De eerste week niet, dat was een beetje kwakkelen. Ik heb geen enkel moment tegen de kuur op gezien, ik wist namelijk echt niet wat ik verwachten moest. Je gaat daar "gezond" naar toe. Ik zeg dat even tussen aanhalingstekens, want officieel gezien ben je door de kanker niet gezond, maar je voelt je wel zo. Je voelt je niet anders dan anders, dus je kunt je zo moeilijk voorstellen dat er iets in je lichaam komt die dat zo kan omslaan. Dus vol goede moed kwam ik daar. We moesten ons melden om 11.15. We werden opgehaald en ik mocht plaatsnemen op een grote grijze stoel in de hoek.
Ze hebben me twee keer moeten prikken voor een infuus. De eerste keer liep het niet goed. Dat voelde ik ook, want het begon een beetje te branden onder de huid. Ze heeft opnieuw een infuus aangelegd en die zat prima. Toen kon het beginnen. Eerst de rode vloeistof. Deze duurde ongeveer 20 minuten. Ik had de tip gekregen om tijdens het inlopen van deze vloeistof mijn tong te koelen door middel van een ijsje. Door de kou worden de bloedvaten kleiner en komt daar minder vloeistof, dit zou kunnen zorgen voor minder ongemakken aan de speekselklieren. Zo werkt het ook met de coolcap. Deze gebruik ik niet. Het werd me afgeraden om hoofdhuidkoeling te gaan doen. De kans dat het zou gaan werken voor mij was heel klein. Ik heb een mooi haarwerk uitgezocht en ik verwacht dat de volgende blog wel te kunnen laten zien, dan ben ik al mijn haren waarschijnlijk wel kwijt.
Na de rode vloeistof moest de doorzichtige nog. Deze moest langzamer indruppelen en hier hebben ze een timer opgezet. Ik had ook de tip gekregen om cola te drinken tijdens het indruppelen van de kuur. Dit zou helpen tegen de misselijkheid. Ik heb alle tips in acht genomen, baat het niet, dan schaad het niet. Al met al duurde het ongeveer een uurtje. Ik liep dus ook prima de dagbehandeling weer uit. Het enigste wat direct kwam opspelen was hoofdpijn. Ik dacht dat dit te maken had met onbewuste spanning voor alles, maar ik hoorde later van mijn oncoloog dat dit er ook een bijwerking kon zijn, mede door de medicatie wat ik slik rondom de kuren.
Eenmaal thuis heb ik nog rustig achter de laptop gezeten om mijn blog af te maken. Ik wou de website graag online zetten. Tot een uurtje of 3 ging dit prima. Daarna kwam er een misselijk en vermoeid gevoel opborrelen en ben ik toch maar even gaan liggen. Ik lag 's avonds om 8 uur al in bed en heb goed geslapen s nachts. Donderdagochtend zei ik; ik voel me een stuk beter. Dit weeïge gevoel heeft tot zondag ongeveer aangehouden. Weinig eetlust en niks smaakte me nog. Ook drinken heb ik te weinig gedaan maar zelfs water stond me tegen. Zondag avond had ik voor het eerst weer goed gegeten. Twee grote kommen groentesoep. Had ik direct goed wat vocht te pakken💪🏽. Daar kan een mens van opknappen. Wel veel te veel maggie in de soep, anders had proefde ik er niets van. Later die avond heb ik nog een beschuitje kaas, salade en zelfs wat chips gegeten. Maandag ochtend was ik er nog niet helemaal, ik moest natuurlijk van ongeveer 5 dagen nog bij eten. Ik pakte de vaatwasser uit en werd een beetje duizelig. We moesten in de middag naar Bilhoven voor een gesprek met de plastisch chirurg. Daar zag ik als een berg tegenop. 1.5 uur in de auto heen en 1.5 uur terug. Ik was bang dat het me heel erg tegen zou staan maar dat is gelukkig meegevallen. Tot maandag heb ik ook een rommelig gevoel gehad in mijn buik. Een gevoel dat je even geen strakke broek aan kunt of dat de gordel in de auto vervelend drukt op je buik. Dinsdag heb ik weer boodschappen gedaan en woensdag heb ik geluncht met een vriendin en ben ik met mijn moeder naar Enschede geweest voor haar gebit.
Ik kon dus echt weer lekker mijn dingen doen zonder ergens last van te hebben. Dat maakte dat ik donderdag lekker met de kinderen en een vriendin ben wezen zwemmen. Het was heerlijk. Vrijdags ben ik met mijn zusje naar een interieur winkel geweest en heb ik leuke dingen geshopt, wat dus betekende dat ik de middag samen met mijn moeder de hele beneden verdieping heb gepoetst, de eettafel heb gedraaid en alles weer leuk heb ingericht. Zaterdags heb ik een drukke dag gehad met boodschappen doen en taartjes maken, want zondag heb ik mijn verjaardag gevierd. Een super leuke dag gehad. Deze dagen kon ik aan niets voelen dat ik een kuur had gehad. Ik ben me er wel van bewust dat ik dit waarschijnlijk niet ga volhouden. Ik merk ook dat wanneer ik te gek heb gedaan, ik hoofdpijn krijg.
Als ik terugblik op de dagen dat ik niet lekker te pas was, mag ik niet klagen denk ik. Ik heb wel gewoon beneden gezeten, heb visite kunnen ontvangen en daar ook bij kunnen zitten. Op dat moment als je erin zit dan denk je; "haal me hieruit". Als ik dan dacht aan de nieuwe kuur dan draaide mijn maag andersom. Nu ik dit schrijf is het ongeveer 2 dagen voor de tweede kuur en denk ik weer; "kom maar op". Ik had me 2 weken geleden voorgenomen om elke middag even mijn rust te pakken, maar dat ik nog niet gelukt omdat ik me prima voel. Ik probeer ook veel te wandelen maar ben me ervan bewust dat ik dit patroon niet nog vol kan houden tot het einde.
Sorry voor een veel te lange blog, maar het is ook een beetje mijn dagboek en het is nu al bijna lastig om een gevoel van twee weken geleden terug te halen, laat staan over een paar jaar. Dan ben ik alles weer vergeten, nu kan ik het altijd terug vinden. Dit was ook de eerste kuur dus veel te vertellen hoe alles verloopt.
Overmorgen komt er weer een nieuwe kuur aan. Op mijn verjaardag, dan word ik 28 jaar. Gelukkig laat de corona het nu wel toe dat er iemand mee mag naar de kuren, dat is wel zo gezellig.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een spannende tijd voor jou en je familie! Wel heel bijzonder om te lezen dat je ook veel rust uit het schrijven van deze blog haalt. Je kan super goed schrijven! Succes Melanie 💖
Wat beschrijf jij het super Melanie. En wat ben jij sterk. Zet hem op kanjer . Sterkte bij de 2de kuur🍀😘
Hey meid
Super spannend dit allemaal. Ik heb veel respect voor je hoe je het allemaal doet. Ik wil. Je nogmaals heel veel succes en sterkte wensen.!! Ik kijk elke x weer uit naar een nieuwe blog.! Spannend.! Bijzonder.! Je bent sterk.! Of beter gezegt jullie zijn sterk.!